Special NY 2017

New Year’s Special Thanks

            หืม อยู่ๆ ก็อยากเป็นสุภาพบุรุษขึ้นมา

            “อะอืม นายหาที่เอาเองละกัน” วีเดินนำคนตัวเล็กกว่าเข้ามาในห้อง แสงไฟที่ลอดผ่านหน้าต่างเพียงเล็กน้อยนั่นทำให้คนที่อยู่ข้างหลังพยายามจ้ำตามให้ทัน

            “โอ๊ย!!”

            เกิดเหตุชุลมุนนิดหน่อยเพราะวีหยุดกะทันหัน เจโฮปที่รีบก้าวเท้าตามมาจึงชนกับแผ่นหลังกว้างอย่างจังจนลงไปกองกับพื้นเพราะเสียเปรียบที่ขนาดตัว

            “ซุ่มซ่ามจริงๆ เล่ยย” วีเอ่ยเสียงดุทั้งๆ ที่ตัวเองก็หันไปช่วยอยู่ดี แสงไฟสลัวยิ่งขัดผิวของคนล้มก้นจ้ำเบ้าให้สว่างท่ามกลางสายตาคมที่จ้องมองอยู่ ผิวเนียนที่เคยอยู่ใต้ร่มผ้าปรากฏชัดเจนจนเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่แววตาของความชิงชังและจิตสำนึกมันหายไป เหลือเพียงแต่ความต้องการบางอย่างที่ถูกกระตุ้นทั้งทางสายตาและกลิ่น

           

            ทั้งขาวทั้งหอมจนอยากจับมาฟัด

           

            “ยืนมองอะไร จะช่วยมั๊ยเล่า” เจโฮปพยายามลุกขึ้นพลางสะบัดหัวไล่ความมึนออกไป ก็เมื่อกี๊หน้าไปกระแทกเข้ากับไหล่วีเต็มๆ ฟันไม่หักก็ถือว่าบุญเท่าไหร่แล้ว

            ขายาวพยายามหยัดตัวขึ้นมาจากพื้นจนชายเสื้อมันเลิกขึ้นเห็นไปไหนต่อไหน ชั้นในแบบเต็มตัวสีดำมันยิ่งทำให้หัวใจของนักล่าเต้นโครมคราม แม้อีกฝ่ายจะเป็นผู้ชายแต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับศตวรรษที่ 21 หรอก

            “เฮ่ย นาย!” เจโฮปที่ยังไม่หายมึน กลับมึนหนักเข้าใหญ่เมื่อร่างของตัวเองลอยหวือแล้วถูกทุ่มลงไปกับเตียงสีเข้มตามด้วยร่างหนาของใครอีกคนมาคร่อมทับไว้

            “นายต้องโทษตัวเองแล้วหล่ะงานนี้” เสียงทุ้มแหบกระซิบแผ่วเบาแต่ก็ดังพอที่เจโฮปจะได้ยินอย่างชัดเจน ดวงตาเรียวสวยปิดแน่นเมื่อจมูกโด่งเริ่มสูดดมความหอมหวานจากซอกคอเป็นอันดับแรก ฝ่ามือใหญ่ก็ลากผ่านไปตามเอวบางแล้วบีบเค้นทุกสัดส่วนอย่างหมันเขี้ยว

            “อื้อ…วี…เจ็บ” เจโฮปร้องครางออกมาเพราะวีไม่ได้ออมแรงเลยซักนิด แม้จะร้องห้ามเเต่ก็ใช่ว่าวีจะฟัง เสียงครางในลำคอยิ่งไปกระตุ้นอารมณ์ของนักล่า เมื่อต่างฝ่ายต่างกระตุ้นให้กันมีเหรอที่จะมีใครยอมใคร นิ้วเรียวจิกบนแขนแกร่งอย่างระบายอารมณ์ที่คลุกกรุ่นขึ้นมา เจโฮปก็เป็นผู้ชายที่มีกิเลสและตัณหาเรื่องเพศไม่ต่างอะไรกับคนที่คร่อมทับอยู่ แต่หากจะคิดว่าเขาเป็นเหยื่อหล่ะก็

คิดใหม่

            สะโพกกลมบิดเร้าอย่างเสียวซ่าน วีเปลี่ยนเป้าหมายจากกลิ่นมาเป็นชิมรสชาติจากกลีบปากบางอย่างตะกละตะกลาม เสียงดูดดึงริมฝีปากดังแข่งกับเสียงครางของทั้งสองที่แผ่นอกแนบชิดจนอากาศผ่านไปไม่ได้ ลิ้นของคนด้านบนไล่ต้อนความไร้เดียงสาของเจโฮปจนจนมุม แต่เซ็กส์มันคงน่าเบื่อเกินไปถ้าจะมีใครรุกอยู่ฝ่ายเดียว

            “ฮื้ม…” กลายเป็นวีที่ใจเต้นหนักกว่าเดิมเมื่อลิ้นเล็กเกี่ยวพันลิ้นของเขาอย่างชำนาญ แรงเหนี่ยวที่รอบคอทำให้วีรู้ว่าเจโฮปเองก็โหยหาไม่ต่างกัน ไม่เพียงเท่านั้นวียังรู้สึกว่าช่วงล่างของเขาเองก็ถูกขาเปลือยเปล่าของเจโฮปถูไปมาจนแทบทนไม่ไหว

            “ยั่วนักใช่มั๊ย” ร่างสูงกว่าผละริมฝีปากออกมา เขาจ้องไปในดวงตาไร้เดียงสาของคนใต้ร่าง แต่ใครจะรู้ว่าเจโฮปร้อนแรงกับเรื่องบนเตียงได้ขนาดนี้ หรือไม่ก็ทักษะการมองคนของวีต้องเริ่มเสื่อมแล้วแน่ๆ

            “อ๊ะ…อ๊า” เสียงหวานครางไม่เป็นภาษาเมื่อริมฝีปากเข้าครอบครองยอดอก ลิ้นร้อนไล้วนจุดที่นูนขึ้นมาจากเสื้อเชิร์ตสีขาวจนเปียกชื้น ความสากของเนื้อผ้ายิ่งทำให้สติของเจโฮปแตกกระเจิง ส่วนอีกข้างก็ถูกนิ้วไล้วนจนร่างกายบอบบางแอ่นรับความสุขสมที่อีกคนมอบให้ มือสวยขยุ้มกลุ่มผมสีดำขลับเพื่อระบายอารมณ์อย่างลืมตัวพลางใบหน้าหวานก็เชิดขึ้นเมื่อวีไม่ได้ปล่อยมืออีกข้างให้ว่าง เขาปลุกปั่นตัวตนของอีกคนจะได้ไม่มีใครเสียเปรียบใคร นั่นยิ่งทำให้เจโฮปบิดเร้ามากกว่าเดิม

            “ฉันชอบนะที่เห็นนายทรมานแบบนี้” ใบหน้าหล่อเงยขึ้นเพื่อสบตากับเจ้าของเรือนร่างสวยตรงหน้า
เจโฮปเบือนหน้าหนีไปทางอื่นอย่างเคอะเขินเมื่อวีเริ่มแกะกระดุมเสื้อเชิร์ตออกทีละเม็ดช้าๆ เหมือนจะแกล้ง ส่วนร่างสูงเองก็พยายามข่มใจต่อความขาวเนียนใต้ร่มผ้าและกลิ่นผลไม้จากครีมที่เคลือบผิวกายของคนตัวบางนี้เช่นเดียวกัน เสื้อเชิร์ตค่อยๆ ถูกปลดออกจากไหล่เล็กโดยได้รับความร่วมมืออย่างดีไม่นานทั้งร่างของเจโฮปก็เหลือเพียงชั้นในตัวเดียว

            “อย่านะ” เจโฮปร้องเสียงแผ่วเมื่อวีทำท่าจะปลดปราการเพียงหนึ่งเดียวของเขาออกไป มือเล็กๆ นั่นพยายามป้องกันมันจากเด็กขี้แกล้งแต่ดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย ร่างสูงกระตุกยิ้มเอ็นดูก่อนจะกำจัดชั้นในของเจโฮปให้พ้นทาง ร่างขาวเนียนนอนนิ่งพลางหอบหายใจโดยไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับวี ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าร่างกายของเจโฮปมันน่าหลงใหลเกินกว่าที่ใครจะหักห้ามใจได้อีกต่อไป วีจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองบ้าง ไม่นานสองร่างเปลือยเปล่าก็ไม่รั้งรอเวลาอะไรอีกแล้วในคืนนี้

            “อ๊ะ อย่ากัด อื้ออออ” เตียงนอนสีเข้มขนาดแค่สามฟุตครึ่งถูกเผาไหม้จากไฟความต้องการของทั้งคู่อีกครั้ง วีโถมตัวเข้ากอดรัดและลูบไล้ไปทุกส่วนของร่างกายบอบบาง คนที่ถูกกระทำได้แต่ร้องห้ามปนเสียงครางเมื่อถูกกัดเข้าที่ซอกคอและหน้าอก ความเจ็บปวดและเสียงกรีดร้องยิ่งทำให้อุณหภูมิของทั้งคู่พุ่งสูงขึ้นแม้ว่าแอร์ในห้องยังทำงานตามปกติ

          ยิ่งรุนแรงก็ยิ่งน่าตื่นเต้น

            “ให้ฉันเข้าไปนะ” วีกระซิบข้างหูของเจโฮปพลางกดจูบที่ขมับอย่างปลอบโยน เขารู้ว่าต่อจากนี้ไปเจโฮปต้องเจ็บมาก แม้จะยังไม่ได้รับอนุญาตแต่แขนแกร่งกลับดึงข้อพับขาให้อีกคนชันเข่าไว้

            “ฮื่ออออ วี…เจ็บ!” วีเข้าแทรกหว่างขาแล้วยกสะโพกอีกคนให้อยู่ในระดับที่พอเหมาะโดยใช้เข่าของตัวเองล็อคไว้ก่อนจะค่อยๆ นำพาความเป็นชายเข้าไปในตัวของเจโฮปจนสุด วีพ่นลมออกจากปากเพื่อระบายความคับแน่นที่ตอดรัดตัวตนของเขาจนแทบคลั่ง ฝ่ายที่ถูกกระทำก็หลับตาแน่นพลางจิกเล็บกับผ้าปูที่นอน หยดน้ำตาสะท้อนกับแสงไฟจนวีต้องโน้มตัวลงไปจูบซับไว้ ถึงเขาอยากจะเห็นเจโฮปทรมานกว่านี้แต่ถ้าเร่งรัดไปมันก็อาจจะเป็นอันตรายก็ได้ และเขาอยากจะซึมซับความน่าประทับใจของคนๆ นี้ไว้ให้มากที่สุดด้วย  

            “ไม่เป็นไรนะ” พูดปลอบอีกครั้งก่อนจะขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะช้าๆ เพื่อให้เจโฮปค่อยๆ ปรับตัวได้ จังหวะช้าเนิบนาบทำให้คนใต้ร่างใจเย็นลง เสียงหวานครางผะแผ่วเริ่มเป็นสัญญาณว่าของจริงมันอยู่หลังจากนี้ต่างหาก

            “อ๊ะ” เจโฮปเสียงหลงเมื่อความเป็นชายของเขาก็ถูกกอบกุมโดยมือใหญ่และชักรูดขึ้นลงตามจังหวะที่ร่างสูงนำพา จากช้าก็กลายเป็นเร็วขึ้นจนเตียงส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดตามแรงที่โถมเข้ามา วีก้มลงมากดจูบที่ริมฝีปากเพื่อแลกเปลี่ยนความหอมหวานให้แก่กันและกัน โดยที่ยังรักษาจังหวะสม่ำเสมอสายตาคมสบกับสายตาหวานเยิ้มของเจโฮปก่อนจะเร่งจังหวะสะโพกให้แรงขึ้นอีก

            “อื้อ อื้อ วี ตรงนั้น” เจโฮปแทบครางไม่เป็นภาษาเมื่อร่างสูงทำผลงานได้อย่างน่าพึงพอใจ วีเน้นย้ำเข้าที่จุดเดิมจนเจโฮปสั่นสะท้าน เสียงทุ้มต่ำในลำคอดังทุกครั้งเมื่อโถมสะโพกตัวเองลงไปตัวของร่างบางที่จิกเล็บลงกลางแผ่นหลังของเขาอย่างเสียวซ่าน

            “ลองทำดูบ้างสิ” วีก้มลงกระซิบด้วยน้ำเสียงล้อเลียน เจโฮปลืมตาขึ้น ใบหน้าสวยเบะปากเหมือนถูกขัดใจก่อนเปลี่ยนเป็นนั่งคร่อมอีกคนนึงแทน วีนอนหงายพลางจ้องมองการกระทำของคนที่กำลังนั่งทับลงมาบนตัวตนของเขาด้วยรอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์

ทำไมถึงเซ็กซี่ได้ขนาดนี้

            ใบหน้าสวยเงยขึ้นจนเห็นสันกรามได้รูปเมื่อเขาได้เป็นฝ่ายครอบครองวีแทน แขนเล็กยันตัวกับอกแกร่งเพื่อยกสะโพกของตัวเองให้ขึ้นลงเป็นจังหวะ

            “อ่า…เจโฮป เก่งหนิ”

            “อื้อออ วีอ่า”

            คนถูกชมเหมือนจะไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว เสียงครางดังระงมไปทั้งห้องแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อเป็นจังหวะเร่งเมื่อวีส่งมือมานำจังหวะให้เจโฮปกระแทกตัวลงไปแรงและเร็วกว่าเดิม โดยที่มืออีกข้างก็ช่วยปรนเปรอส่วนนั้นให้อย่างไม่บกพร่อง อุณหภูมิของสองร่างร้อนจนใกล้จะถึงจุดเดือดเต็มที ร่างบางถูกผลักให้นอนลงอีกครั้งและเป็นวีที่ขอกลับมาเป็นฝ่ายคุมเกมซะเอง สะโพกสอบเร่งจังหวะเข้าออกเน้นหนักจนเจโฮปแทบสำลัก

            “มะ ไม่ไหว” เมื่อถูกกระตุ้นจากทั้งข้างหน้าและข้างหลัง เจโฮปก็แทบจะไม่ไหวเหมือนกัน วีหอบหายใจแรงก่อนจะกดสะโพกลงจนสุดตัว

            “อัก! อืมมม” ร่างสูงกระตุกตัวเพื่อปลดปล่อยความรู้สึกของตัวเองไว้ในตัวเจโฮปจนหมด ส่วนเจโฮปเองก็ปลดปล่อยมันออกมาเช่นเดียวกัน วีช่วยปาดเหงื่อที่อยู่ตามไรผมม้าให้คนเก่งของเขาอย่างเอ็นดู ก่อนจะประคองใบหน้าสวยและจูบลงบนฝีปากบางพลางสูดกลิ่นหอมบนผิวกายที่ทำให้เขามาอยู่ในจุดนี้กับเจโฮปได้

            จุดที่….

กลับไปอ่านต่อนะคะ